Pierzga pszczela wytwarzana jest przez pszczoły z: pyłku kwiatowego, miodu, mleczka i enzymów pszczół. Kiedy pyłek zostanie złożony w plastrach, podlega niewyjaśnionemu dotąd we wszystkich szczegółach procesowi fermentacji, którego produkt nazywamy pierzgą. W komórkach zachodzą procesy biochemiczne odpowiedzialne za dłuższą trwałość, lepszą przyswajalność i wzrost wartości odżywczej w stosunku do pyłku.
Pierzga zawiera dużo białka, cukru, kwasu mlekowego oraz witaminy: A, B1, B2, B12, C, PP, E, D, K (której nie stwierdzono w pyłku), H. Makroelementy: P, S, Cl, K, Ca, Na; mikroelementy: Mg, Fe, Cu, Zn, Co, Mo, Se, Cr, Ni, Si; enzymy: inwertaza, kataliza, pepsyna, trypsyna, lipaza, laktaza. Pierzga w stosunku do obnóży pyłku kwiatowego różni się znacznie składem. Zawiera ok. 12% więcej białka, które występuje w postaci łatwo przyswajalnych peptydów i aminokwasów. Więcej jest też (o 60%) węglowodanów, natomiast mniej (o 66%) tłuszczów. Chlebek pszczeli zawiera też dużą ilość kwasu mlekowego – 3,1% – oraz witamin z grupy B, witaminy E i K. Wzrasta też znacznie zawartość enzymów, z których najważniejsze to: inwertaza, katalaza, pepsyna, trypsyna, lipaza i laktaza. POZYSKANIE pierzgi musi się odbywać szczególnie ostrożnie, ponieważ tylko niewielką ilość można podebrać bez szkody dla pszczół. Ponadto obróbka jest bardzo długotrwałym i benedyktyńskim procesem.
WSKAZANIA DO ZASTOSOWANIA PIERZGI: Choroby wątroby, anemia, stres, reumatyzm, zaburzenia czynnościowe i choroby jelit, ogólne osłabienie i wyczerpanie organizmu. Znaczące pozytywne działanie odnotowano w przypadku chorób wątroby, przede wszystkim zapaleniu ostrym i przewlekłym, oraz marskości. Pierzga pobudza zamierające komórki, poprawia ukrwienie tkanki nerwowej, poprawia sprawność umysłową, koncentrację, ułatwia przyswajanie wiadomości, poprawia pamięć. Pomaga przywracać sprawność w przypadkach wczesnego starzenia się. Pierzga jest pomocna w zaburzeniach wzrostu, procesach rozwojowych u dzieci. Ale też przy dolegliwościach w okresie klimakterium, wypadaniu włosów, łamiących się paznokciach, zmianach skórnych. Poprawia strukturę anatomiczną i funkcjonowanie błony śluzowej żołądka, reguluje procesy przemiany materii, pobudza funkcje organizmu, zwłaszcza trawienie. Przejawia niezwykłą mądrość natury, przeciwdziała i nadwadze i niedowadze. Leczy ostre zaparcia, łagodzi uporczywe biegunki, pomaga w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, w zapaleniach wrzodziejącego jelita grubego. Pierzga zawiera substancje, hamujące rozwój bakterii, działa w zakażeniach bakteryjnych i wirusowych. Dzięki zawartości biopierwiastków i witamin w odpowiednich proporcjach, jest cennym środkiem wzmacniającym system odpornościowy, wypróbowanym w profilaktyce chorób, wynikających z niedoboru bio elementów oraz skażenia powietrza, wody i pożywienia. Produkt ten uchodzi za doskonałą odżywkę ogólnoustrojową, rekonwalescentom pozwala szybciej wrócić do pełni sił.
DAWKOWANIE: Zwykła dawka wynosi 10-20 g dziennie spożywane na raz albo rozdzielone na 2 części, zawsze 30-45 min po posiłku, aby nie wystąpiły dolegliwości żołądkowe. W przypadku ciężkiej choroby (zapalenie wątroby typu A, B, C oraz marskości należy podnieść dawkę do 30 g dziennie, jednak podzieloną na 3 równe części, spożywane 30-45 min po posiłku. W tym ostatnim przypadku kurację małymi dawkami pierzgi można uzupełnić dwiema filiżankami dziennie herbaty z ostropestu plamistego. Lub 0,5-1 g dziennie propolisu. Szczególna ostrożność jest wskazana w przypadku diabetyków, którzy ten produkt pszczeli powinni stosować tylko po uzgodnieniu z lekarzem, przy ciągłej kontroli poziomu cukru.
Recenzje